رهیافتی نو بر ترجمه اسماء الافعال مشهور قرآن در پرتو «تجزیه به آحاد واژگان»(مطالعه مورد پژوهانه: ترجمه های الهی قمشه ای، آیتی و مکارم شیرازی)

Abstract

قرآن کریم کتابی جهان‌شمول و جاودانه است و همه انسان‌ها مخاطب آن‌اند. اهمیت دسترسی مخاطبان غیرعرب‌زبان قرآن کریممحتوا و مراد جدی خداوند از آیات قرآن، موجب شده است قرآن کریم به دیگر زبان‌ها ترجمه گردد. بر این اساس توجه مترجم به آحاد واژگان، یکردی کارآمد برای تلاش بر ارائه ترجمه دقیق از واژگان کلام اللهخواهد بود. در این مقاله با روش تحلیلی ـ انتقادی و با استفاده از روش تجزیه به آحاد واژگان، اسماء افعال موجود در آیات قرآن در سه ترجمه الهی قمشه‌ای، آیتی و مکارم شیرازی ارزیابی می‌شود. اسم فعل در زبان عربی ساختاری کاملاً شناخته‌شده دارد و در کتاب‌های ادبی به‌تفصیل بدان پرداخته شده است. مترجمان فارسی‌زبان قرآن کریم، در انتقال معنای جدی اسم فعل به فارسی تلاش قابل تحسینی داشته‌‌اند؛ اما کاربست روش تجزیه به آحاد واژگان نشان می‌دهد مترجمان در انتخاب معادل‌‌های فارسی برای اسماء افعال در قرآن، چندان موفق نبوده‌‌اند و تنها به معنای سطحی این واژگان قرآن دست یازیده‌‌اند. هدف این پژوهش ترجمه‌‌ای بر پایه معناشناسی نوین است تا مخاطبان فارسی‌زبان به مراد جدی واژگان نزدیک شوند.