جایگاه منابع طبیعی و زیست محیطی در قانون اساسی و اسناد بالادستی ایران

Abstract

فاظت و نگهداری از محیط زیست همواره به عنوان یک وظیفه ی همگانی به عهده ی مردم و نیز دولت و سازمان ها و نهاد های ذیربط شناخته شده و در همین راستا در قانون اساسی و اسناد بالادستی به عنوان یک موضوع ویژه و حیاتی همواره مورد توجه خاص قرار گرفته است. اصل ۵۰ قانون اساسی نیز حفاظت از محیط زیست که نسل های امروز و آینده باید در آن حیات رو به رشدی داشته باشند را یک وظیفه ی همگانی معرفی نموده است. در این پژوهش جایگاه منابع زیست محیطی در اسناد بالادستی کشور مورد بررسی قرار گرفته است. برنامه های پنج ساله ی توسعه و اسناد چشم انداز بلند مدت و سیاست های کلی نظام در خصوص حفاظت از محیط زیست و نهاد هایی که متصدی این امر هستند به طور اختصاصی قوانین مناسبی را وضع نموده اند و به نظر می رسد عدم وضعیت مناسب محیط زیست در کشور ناشی از عدم اجرای قوانین مزبور است.