میزان آشنایی کارمندان از جایگزین¬های طبیعی برای ساکارز

Abstract

بیان مسأله: افزایش روزافزون افراد دیابتی در جهان توجه مردم را به جایگزین¬های طبیعی و بدون عوارض ناشی از مصرف شیرین¬کننده¬های مصنوعی جلب نموده است. امروزه استفاده از شیرین کننده¬های مختلف طبیعی به دلیل نقش آنها در حفظ سلامتی و کنترل دیابت به طور گسترده¬ای در حال افزایش و جایگزینی ساکاروز (شکر معمولی) است. هدف پژوهش: این مطالعه با هدف بررسی میزان آشنایی کارمندان اداره¬های مختلف آران و بیدگل از جایگزین¬های طبیعی ساکارز در سال 98 طراحی و انجام گرفت روش و چگونگی انجام پژوهش: روش بررسی توصیفی- تحلیلی و پیمایشی و ابزار اصلی پژوهش، پرسشنامه ای با 6 گویه عمومی و 11 گویه تخصصی است که در یک طیف پنج امتیازی از بسیارکم تا بسیار زیاد سنجیده شده است. روایی ابزار پژوهش با استفاده از نظر متخصصان و پایایی آن با بهره گیری از آزمون آلفای کرونباخ به میزان 748/0 مورد تأیید قرار گرفت. نرم افزار مورد استفاده برای انجام تحلیل های توصیفی و آماری SPSS بود. یافته ها و نتیجه گیری: یافته¬ها حاکی از آن بود که 3/9 درصد پاسخگویان دارای سابقه بیماری دیابتی بودند. همچنین نتایج نشان داد 8/27 درصد پاسخگویان از شیرین کننده¬های طبیعی، 4/7 درصد از شیرین کننده مصنوعی و 8/64 درصد از هر دو نوع استفاده می¬کردند. یافته¬های حاصل از کاربرد آزمون تی تک نمونه ای در سطح اطمینان 95 درصد نشانگر آن است از بین گیاه استویا، اشربت افرا ، شهد آگاو، شکر نخل نارگیل، شربت برنج قهوه ای، شربت مالت جو، زایلیتول ذرت، عسل، قند خرما و شربت یاکن کارمندان فقط از دو مورد عسل و قند خرما شناخت کافی داشتند