طراحی الگوی عوامل مؤثر بر امید جوانان ایرانی به آینده: با استفاده از رویکرد فراترکیب

Abstract

هدف: هدف این پژوهش طراحی نظام شناسایی و طبقه بندی مولفه‌های امید جوانان ایرانی به آینده از طریق مطالعه و جمع بندی پژوهش های انجام شده در زمینه امید به آینده با رویکرد فراترکیب است. روش: به همین منظور، مطالعات صورت گرفته در زمینه امید در بازه زمانی 1390 تا 1400 مورد بررسی قرار گرفته است. بر این اساس، 15 مقاله از 22 مقاله به عنوان جامعه آماری برای تجزیه و تحلیل انتخاب شدند. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد 6 مقوله با 40 مفهوم در ایجاد امید به آینده موثرند. این مقولات و مفاهیم شامل عوامل اجتماعی(اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، هنجاراجتماعی، بیگانگی اجتماعی، آنومی اجتماعی، پرستیژ اجتماعی، شبکه‌های اجتماعی، قدرت اجتماعی، امنیت اجتماعی، عدالت اجتماعی، مقبولیت اجتماعی، نشاط اجتماعی)، عوامل خانوادگی(درامد خانواده، تحصیلات والدین، حمایت خانواده)، عوامل اقتصادی(تورم ، سرمایه اقتصادی، بیگانگی اقتصادی، انومی اقتصادی، فقراقتصادی)، عوامل سیاسی(ثبات سیاسی، تحریم، انومی سیاسی، امنیت سیاسی)، عوامل جمعیت شناختی(تحصیلات، جنسیت، سن، تعداد فرزندان، سلامت جسمی)، و عوامل فردی_روانشناختی(اعتقادات دینی، خودکارامدی، لذت گرایی، هدفمندی، مسئولیت پذیری، میل به پیشرفت، تلاشگری، پایگاه اقتصادی و اجتماعی، امنیت روانی، هویت حرفه ای) است. بر اساس یافته های تحقیق، در بین این عوامل، عوامل اجتماعی و فردی- روانشناختی تعیین کننده ترند. نتایج: نتایج تحقیق نشان می دهد موفقیت بیشتر در زندگی شخصی و خصوصی؛ دسترسی به منابع، فرصت ها و قدرت؛ و همچنین تجربیات بالاتر؛ افراد را برای ایجاد تغییر و تحول اجتماعی آماده تر و امید به آینده در بین آنان را تقویت می کند