بررسی مقایسه‌ای عوامل مؤثر بر افت تحصیلی دانشجویان مشروط و ممتاز

Abstract

در رویکرد‌های علمی به نظام‌های آموزشی تأکید شده که فراگیران بایستی مطابق انتظارات جامعه تحول یابند و در فرایند تعلیم و تربیت باید چرخه تولید به گونه‌ای باشد که میزان عدم کارایی و اتلاف انرژی به حداقل برسد. افت تحصیلی به‌عنوان یکی از معضلات نظام‌های آموزشی در کشور‌های جهان باعث به هدر رفتن بسیاری از منابع‌می‌شود این مسأله در مقطع دانشگاه به‌طور محسوس مشاهده‌می‌شود. هدف این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر افت تحصیلی دانشجویان با مقایسه دانشجویان مشروط و ممتاز بوده است. به این منظورنمونه‌ای از دانشجویان مشروط (با حداقل سه بار مشروطی متوالی یا چهار بار یا بیش‌تر مشروطی متناوب) شامل 60 دانشجو (39 پسر و 21 دختر) مورد بررسی قرار گرفت.همچنین به‌منظور مقایسه وضعیت تحصیلی این دانشجویان با وضعیت تحصیلی دانشجویان ممتاز، نمونه‌ای از دانشجویان ممتاز(52 دانشجو شامل 25 پسر و27 دختر) مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار‌های مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه عزت‌نفس کوپر اسمیت و آزمون هوشی ریون بزرگسالان. نتایج به‌دست آمده نشان داد که دانشجویان ممتاز در مقایسه با دانشجویان مشروط از بهره هوشی بالاتری برخوردارند، عزت‌نفس آن‌ها قوی‌تر است و از پیشینه تحصیلی (معدل دیپلم) بهتری برخوردارند.همچنین معلوم شد اکثر دانشجویان دچار افت تحصیلی (8/88 درصد) غیربومی و اکثر دانشجویان ممتاز (8/53 درصد) بومی هستند. به‌علاوه، این یافته حاصل شد که دانشجویان دختر در مقایسه با دانشجویان پسر عملکرد تحصیلی بهتری دارند.