تبیین رابطه جامعه پذیری علمی و شکل گیری هویت دانشجویی

Abstract

هدف اصلی این پژوهش تبیین رابطه جامعه­ پذیری علمی و شکل ­گیری هویت دانشجویی دانشجویان بود. این تحقیق از نوع پیمایش اجتماعی بود و از روش پرسشنامه توأم با مصاحبه و روش اسنادی برای جمع ­آوری داده­ های تحقیق استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه ­های دولتی استان اصفهان در سال 1396 بود که تعداد 320 نفر به ­عنوان حجم نمونه بررسی شدند. پایایی متغیرهای تحقیق با استفاده از ضرایب پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ بررسی و تأیید شد. یافته­ های تحقیق بیانگر رابطه معنادار و مثبت هر یک از متغیرهای جامعه ­پذیری دانشگاهی، عضویت در اجتماعات علمی، تعامل با دوستان و جوّ مشارکتی دانشکده به ­ترتیب برابر با (570/0، 233/0، 175/0، 635/0=r) با میزان هویت دانشجویی دانشجویان بود. همچنین در ارزیابی مدل ساختاری با استفاده از نرم­ افزار PLS، حجم اثر متغیر جامعه ­پذیری دانشگاهی (143/0=F2 ) در حد متوسط و سایر متغیرها در حد کم بود. مقدار Q2 برابر با 405/0 نشان می ­دهد که درمجموع، توان پیش­بینی کنندگی مدل در حد زیاد است. با توجه به یافته ­ها، اگرچه مؤلفه ­های جامعه­ پذیری علمی در حد بالایی توانسته ­اند هویت دانشجویی دانشجویان در جامعه آماری را تبیین کنند، اما چالش اساسی در خصوص هویت دانشجویی دانشجویان در توجه صرف به عوامل درون دانشگاهی و توجه ناکافی به عوامل برون دانشگاهی در این ارتباط شناسایی شده است.