امکان¬سنجی توسعه اکوتوریسم مناطق حفاظت¬شده و اثرات آن در توسعه پایدار روستایی(موردپژوهی : روستاهای برجوئی و کلاموئی شهرستان خانمیرزا)

Abstract

اکوتوریسم به عنوان شاخه¬ای از توریسم در کشورهای مختلف جهان به سرعت روبه گسترش و فراگیری چشمگیری است. در این میان، توجه به گردشگری در مناطق حفاظت¬شده از اهمیت خاصی برخوردار است. گردشگری در این مناطق ضمن کمک به ابعاد بوم¬شناختی، حفاظتی، تنوع زیستی و به طورکلی ابعاد مسئولانه آن در این مناطق، موجبات رشد و توسعه اقتصادی جوامع محلی ساکن در آن¬ها نیز می¬¬گردد. منطقه حفاظت¬شده سبزکوه با دارابودن مساحتی بالغ بر 54200 کیلومتر مربع و برخورداری از تنوع زیستی گیاهی و جانوری سرشار در جنوب استان چهارمحال و بختیاری و میراثی مشترک در بین 5 شهرستان واقع در درون و پیرامون آن می¬باشد. در این پژوهش که به روش کیفی و با هدف بررسی ارتباط بین اکوتوریسم در مناطق حفاظت¬شده و توسعه پایدار روستایی به انجام رسیده است، از روش مروری-اسنادی(کتابخانه¬ای) و میدانیدر گردآوری اطلاعات بهره گرفته شده است. در روش کیفی نیز با استفاده از رویکرد ارزیابی مشارکتی روستایی،(جلسات کانونی و مصاحبه¬ نیمه ساختاریافته)، نظرات ذی¬نفعان و دست¬اندرکاران موضوع گردآوری و تدوین شده و در نهایت به تجزیه و تحلیل یافته¬های حاصل از نظرات جامعه محلی در رویکرد مورد اشاره پرداخته شده است. از اهم نتایج این پژوهش می¬توان به مواردی از جمله : لزوم تغییر رویکردهای درآمدی روستائیان، الزام در ایجاد پروتکل¬ها و یا رعایت پروتکل¬های موجود در اکوتوریسم مناطق حفاظت¬شده، نیازمندی جوامع محلی به توانمندسازی و آشناسازی با منافع اکوتوریسم مناطق حفاظت¬شده به عنوان زمینه جدید توسعه پایدار روستایی و همچنین لزوم حمایت دولت و سرمایه¬گذاری بخش خصوصی در ترویج و گسترش اکوتوریسم مناطق¬ حفاظت شده در راستای تحقق توسعه پایدار روستایی اشاره نمود.