نقش امنیت در توسعه گردشگری پایدار(مورد پژوهی : بیابان لوت)

Abstract

گردشگری صنعتی است که با رشد فزاینده خود به لحاظ تعداد گردشگران بازدیدکننده از جاذبه¬ها و مقاصد گردشگری و افزایش قابل توجه در میزان درآمد، اشتغال و گردش مالی که ایجاد می¬نماید، از صنایع پیشتاز عصر حاضر است. گردشگری همانند تمامی فعالیت¬های اقتصادی، نیازمند امنیت و ثبات در مناطق دارای جاذبه و مقاصد گردشگری کشورهای پذیرای گردشگران است. امنیت و گردشگری، دارای رابطه دوسویه و اثرگذار بر یکدیگر هستند. توسعه امنیت و ثبات در ابعاد مختلف، زمینه¬ساز جریانات پایدار گردشگری و بهره¬برداری بهینه از مواهب گردشگری خواهد شد. این پژوهش به لحاظ ماهیت توسعه¬ای ا و با هدف بررسی نقش امنیت و همچنین عوامل موثر در بازتولید و بقای امنیت و اثرات آن بر توسعه گردشگری پایدار با تاکید بر بیابان لوت تدوین گردیده است، روش پژوهش نوشتار کیفی است و از تلفیق روش¬های مروری-اسنادی(کتابخانه¬ای) و میدانی(گفتگو و مصاحبه باز) با صاحب¬نظران و پژوهشگران(خبرگان و نخبگان) بهره گرفته است و در تجزیه و تحلیل یافته¬ها نیز بر استفاده توامان از روش¬های توصیفی و تحلیلی مبتنی بوده است. نتایج پژوهش نشان داد، که مولفه¬های امنیت از جمله امنیت ذهنی و روانی در وجوه عمومی(حس امنیت و همچنین فراهم توام با دسترسی مناسب به امکانات، تسهیلات، زیرساخت¬ها، اجتماعی، سیاسی، و پس از آن امنیت اقتصادی به ترتیب دارای اهمیت بوده است. همچنین توجه به مبارزه با قاچاق مواد مخدّر و عوامل اجتماعی و فرهنگی زمینه¬ساز ناامنی از جمله سرقت، اعتیاد و ... مقوّم و ارتقاءدهنده امنیت و بالطبع توسعه گردشگری پایدار در ایران، استان کرمان و به ویژه بیابان لوت خواهد شد.