تبیین رابطه مشارکت در امور خیریه و احساس شادی

Abstract

در سال‌های اخیر تأثیر مثبت مشارکت در امور خیریه بر شادی فرد کمک‌کننده، در افکار عمومی، گروه‌های خودیاری و سازمان‌های اجتماعی مورد تأیید قرار گرفته است. این امر در حالی است که برخی تحقیقات نشان می‌دهد افراد شاد سخاوتمندانه‌تر رفتار می‌کنند و بیشتر در امور خیریه مشارکت دارند. بر این اساس، هدف اساسی این پژوهش بررسی بازخورد مثبت و دایره‌ای شکل بین مشارکت در امور خیریه و احساس شادی می باشد. این مطالعه از نظر روش‌شناسی، یک تحقیق پیمایشی با استفاده از روش تحلیل توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری شامل کلیه شهروندان بالای 15 سال شهر کاشان بوده و حجم نمونه بر اساس پیش‌فرض‌های نرم‌افزار Sample Power برآورد شده است. در این راستا، تعداد 220 پرسشنامه به‌صورت آنلاین در جامعه آماری به اشتراک گذاشته شد و توسط شرکت‌کنندگان تکمیل گردید. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که بین میزان مشارکت در امور خیریه و احساس شادی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (359/0=r) که نشان‌دهنده این است که افزایش مشارکت در امور خیریه با افزایش سطح شادی در جامعه همراه است. علاوه بر این، تحلیل مدل بازگشتی بیانگر وجود یک رابطه دوسویه بین دو متغیر مشارکت در امور خیریه و شادی است، به این معنا که این دو متغیر به‌صورت متقابل یکدیگر را تقویت می‌کنند. شاخص ثبات 247/0 نیز دلالت بر برقراری تعادل در این رابطه دارد، که به تداوم و پایداری اثر متقابل بین این متغیرها اشاره می‌کند.