چگونگی رویداد سیاستگذاری سلامت در بستر نظام قدرت: تحلیل گفتمانی طرح تحول نظام سلامت در دولت یازدهم و دوازدهم

Abstract

طرح تحول نظام سلامت به عنوان مهم‌ترین دستاورد دولت روحانی تا واپسین روزهای ریاست جمهوری او خوانده می‌شد. این طرح با توجه به شرایط بین المللی و داخلی کشور در عرصه بهداشت و درمان به عنوان اصلی‌ترین برنامه دولت یازدهم در عرصه سیاست داخلی بلافاصله پس از آغاز به کار دولت کلید خورد و توانست عرصه‌ای مستعد برای هویت سازی دولت فراهم آورد. این مقاله با اتخاذ چارچوب مفهومی سلامت و سیاست سعی در ترسیم این رابطه در سطح نظری  دارد. روش تحلیل گفتمان تاریخی برای تحلیل مناسبات سیاسی در اجرای طرح تحول نظام سلامت  به کار گرفته شده است.
یافته‌ها نشان می‌دهد، دولت یازدهم از طریق  چارچوب استراتژیک وضع نامطللوب موجود، پیشرفت و توسعه توانست حمایت‌های گفتمانی لازم برای تصویب و اجرای طرح تحول نظام سلامت را  فراهم آورد و تصور موفقیت آمیزی از اجرای طرح ایجاد کند. اما در ادامه از آن به عنوان ابزاری جهت مشروعیت بخشیدن به اقدامات دولت در عرصه سیاست خارجی، انتقاد به ساختار سیاسی و فرهنگی موجود در جامعه، حذف رقبا و منتقدان و بنا نهادن خودی مثبت و برساخت دیگری منفی در عرصه سیاسی استفاده کرد. اقدامی که به تدریج باعث واگرایی گفتمانی و از دست رفتن حمایت‌های لازم برای اجرای طرح تحول سلامت شد و در عرصه بهداشتی و درمانی انسداد‌های جدی را پیش آورد.