تأثیر برندسازی صنایع‌دستی بر توسعه گردشگری با تأکید بر بسته بندی: مورد مطالعه شهرستان شوش دانیال (ع)

Abstract

بازاریابی و توسعه صنایع دستی به‌مثابهه جزء جدایی ناپذیر اقتصاد گردشگری می‌تواند به‌عنوان یکی از منابع درآمد و اشتغال، رهیافتی برای توسعه اقتصادی در قلمرو ملی باشد. در این پژوهش مهم‌ترین و اثر گذارتری اند متغیرهایی همچون آگاهی، کیفیت، پیوستگی و وفاداری بر کیفیت برند و امکان‌سنجی استفاده صنایع‌دستی در بسته بندی و تاثیر آن برگردشگری مورد بحث واقع شد. داده‌های پژوهش از طریق پرسشنامه گردآوری و جامعه آماری به کمک نرم افزارهای پژوهش ساختاری AMOS و SPSSمورد آزمون قرار گرفت که شامل کلیه گردشگران داخلی است که در بازه زمانی انجام پژوهش از جاذبه‌های گردشگری شهرستان شوش دانیال (ع) دیدن کرده اند. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از آلفای کرونباخ (791/0) تأیید گردید. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که شاخص‌های کیفیت، پیوستگی و وفاداری با کسب میانگین بالاتر از میانگین نظری (µ=3) موافقت و حمایت پاسخگویان را بر امکان سنجی استفاده از صنایع دستی در بسته بندی اعلام کردند همچنین با توجه به فاصله اطمینان به دست آمده در این سه شاخص که مثبت می‌باشد (به جز شاخص آگاهی) در سطح مطلوب ومعنا داری قرار دارند. اما در شاخص آگاهی با کسب میانگین 58/2، پایین‌تر از میانگین نظری (µ=3) با وجود معنا دار بودن نشان از عدم مطلوبیت می‌باشد، همچنین براساس مدل ساختاری و مدل عاملی مرتبه دوم دارای چهار متغیر پنهان آگاهی، کیفیت، پیوستگی و وفاداری می‌باشد یافته‌های به دست آمده نشان می‌دهد که متغیر پیوستگی بیشترین بار عاملی 97% درصدرا به خود اختصاص داده است وبیشتر از سایر عوامل تحت تاثیر قرار گرفته است و پس ازآن متغیر وفاداری با بارعاملی 86% درصدو متغیر کیفیت با بارعاملی 82% درصدو در آخر متغیر آگاهی با بارعاملی 53% درصدبه ترتیب اثر گذار می‌باشند.