| نویسندگان | مصطفی عباسی مقدم,محمد فلاح مرقی |
| نشریه | دوفصلنامه علمی- پژوهشی پژوهش های زبانشناختی قرآن |
| شماره صفحات | ۴۵ |
| شماره مجلد | ۷ |
| ضریب تاثیر (IF) | ثبت نشده |
| نوع مقاله | Full Paper |
| تاریخ انتشار | 1397/03/03 |
| رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
| نوع نشریه | چاپی |
| کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
قرآن کریم تکیه گاه نخست مباحث تربیت و تبلیغ است که در کنار حکمت، برهان و موعظۀ حسنه،
اتخاذ روش جدال به نیکوترین وجه را به پیامبر و مؤمنان دستور داده است. در این مقاله تلاش شده
است مفهوم و معیارهای جدال احسن با استفاده از مقدمات قرآنی و روایی روشن شود. در قررآن،
جدال در معانی متنوعی ازجمله خصومت در گفتار، گفت وگوی جانبدارانه، دفاع سرسختانه از باطل
و مناظره برای مجاب کردن خصم به کار رفته است. در کاربرد قرآنی، جدال به معنرا ی رویر ارویی و
کشمکش گفتاری است که به دو روش احسن و غیراحسن انجام می شود و تنهرا نروع احسر ن آن،
مجاز است و آیات به آن سفارش کرده اند. ازطرفی، با جمع بندی آیر ات و رهیافرت هرا ی لغرو ی و
تفسیری، جدال احسن قرآنی یا جدال به نیکوترین روش، نوعی از گفت وگو میان مؤمنان و مخالفان
است که بر انگیزه و هدف الهی، مقدمات صحیح و مقبول نزد دو طررف و روش هرا ی پسرند یده و
رعایت اخلاق نیکو به ویژه آداب مناظره متکی باشد. هرچند در آیات قرآنی و تفاسر یر، برر هرر دو
موضوعِ روش صحیح و اخلاقی و محتوای حقانی جدال تأکید شده است، درمجموع، ضابطۀ اصلی
و مهم ترین معیار جدال احسنِ مطلوب قرآن، اتخاذ شیوه های درسرت و برخرورد نیکرو و رعایر ت
آداب مناظره هدفمند و منطقی است و بهره گیری از محتوای حق و صرح یح - در عر ین اهمیر ت -
معیار بعدی و در درجۀ دوم است.