تأثیرات منفی آلاینده های رواناب های شهری بر بهداشت و سلامت اکوسیستم های آبخیز شهری و راهکارهای حذف آنها و بهره وری از رواناب

چکیده مقاله

گسترش شهرها و توسعه شهرنشینی امری غیرقابل اجتناب است. همچنین با گسترش مناطق شهری علاوه بر افزایش سطح مناطق غیرقابل نفوذ، تولید انواع آلودگیها نیز افزایش یافته است. نگرش مدیریت سنتی رواناب شهری (هرچه سریع تر خارج کردن رواناب از شهر) به نقطه نظر استفاده از رواناب و تصفیه و ذخیره آن باید تغییر یابد. لازم است به جای آنکه سیلاب هرچه سریع تر از شهر خارج شود، آلودگی آن کاهش یافته و تا حد امکان در زمین نفوذ و یا در مخازنی ذخیره شود. جلوگیری از ورود آلودگی به محیط زیست شهری باعث عدم آلودگی روانابهای ناشی از نزولات جوی میگردد و میتوان از این منابع آب مفید پس از طی مراحل ساده پالایش استفاده کرد و به عنوان مکملی در تامین تقاضای آب آبخیزهای شهری معرفی گردند. زنجیره تصفیه رواناب سطحی در چندین سطح و کلاس دستهبندی کیفیت آب انجام می گیرد. این امر نه تنها باعث جلوگیری از جاری شدن سیلابهای حاوی مواد آلاینده و سمی در سطح شهر و تاثیرات منفی بر سلامت ساکنین آبخیز شهری میگردد، بلکه موجب تامین بخش قابل توجهی از نیاز آب شهری میگردد. بنابراین مدیران و ساکنین آبخیزهای شهری باید تا حد امکان از انتشار آلودگی در این محیطها اجتناب کنند و با برنامه ها و اقدامات پالایشی کیفیت آب رواناب های شهری را افزایش داده تا بتوان در مصارف غیر شرب، تا حد زیادی مکمل سیستم های تامین آب مناطق شهری باشند.