مدل ساختاری روابط بین الگوهای ارتباطی خانواده و نمویافتگی عاطفی در دختران نوجوان: نقش واسطه ای تعارض والد_فرزندی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای تعارض والد-فرزندی در رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و نمویافتگی عاطفی در دختران نوجوان انجام شد. طرح پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش دختران متوسطه دوم در شهر کاشان در سال تحصیلی ۱۳۸۹-۹۹ بودند. از این جامعه آماری ۲۵۰ دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های الگوهای ارتباطی خانواده فیتزپاتریک و ریچی، نمویافتگی عاطفی سینگ و بهارگاوا و تعارض والد-فرزند اشتراوس استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی از برازش خوبی برخوردار است. جهت گیری گفت و شنود بر نمونایافتگی تاثیر منفی معنی دار و جهت گیری همنوایی بر نمونایافتگی عاطفی تاثیر مثبت معنی دار دارد. جهت گیری گفت و شنود خانواده به صورت منفی و جهت گیری همنوایی به صورت مثبت بر تعارض والد-فرزندی تاثیر دارد. تعارض والد-فرزند رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و نمویافتگی عاطفی نوجوانان را واسطه گری می کند. بنابراین، الگوهای ارتباطی خانواده و تعارض والد-فرزند در نمویافتگی عاطفی دختران نقش تعیین کننده دارد.