پیش بینی پذیری میزان تاب آوری بر اساس هوش معنوی در دانشجویان و دین پژوهان

Abstract

هدف: این پژوهش، با هدف بررسی پیش بینی پذیری میزان تاب آوری بر اساس هوش معنوی در دانشجویان و دین پژوهان انجام شده است. روش: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی است و جامعۀ آماری این پژوهش 92 بود - شامل کلیۀ دانشجویان و دینپژوهان حوزة علوم اسلامی شهید بهشتی دانشگاه کاشان در سال تحصیلی 93 که با استفاده از روش نمونه گیری طبقهای (تعداد 228 دانشجو) انتخاب شدند و به پرسشنامه هوش معنوی عبدالله زاده و همکاران و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون پاسخ دادند. یافتهها: به منظور تحلیل داده ها از میانگین، مستقل استفاده شده است. یافتههای پژوهش نشان داد که هوش t انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون معنوی و میزان تابآوری دانشجویان رابطۀ مثبت معنیدار دارد. از سوی دیگر بین دانشجویان دختر و پسر در هوش معنوی و میزان تابآوری تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین بین دانشجویان و دین پژوهان در هوش معنوی و میزان تاب آوری تفاوتی مشاهده نگردید. نتیجهگیری: نتایج نشان داد هوش معنوی میتواند نقش مؤثری در میزان تابآوری افراد داشته باشد. پژوهش حاضر اطلاعات مهمی برای فرد، دست اندرکاران نظام آموزشی و مراکز مشاوره فراهم میآورد تا افراد از طریق پرورش هوش معنوی در مواجه با مشکلات و تنشهای زندگی سازگاری بهتری را نشان دهند و در جهت ارتقا تابآوری افراد گام بردارند.