تحمل پریشانی در سالمندان: نقش اجتناب تجربی، نشخوار فکری و ذهن‌آگاهی

Abstract

تحمل پریشانی یکی از عواملی است که در دوران سالمندی می‌تواند تأثیر بسزایی بر سلامت روان و کیفیت زندگی سالمندان داشته باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش اجتناب تجربی، نشخوار فکری و ذهن‌آگاهی در تحمل پریشانی در سالمندان استان اصفهان (شهرستان اصفهان و کاشان) انجام شد. روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان 60 تا 7۵ ساله مقیم سراهای سالمندان اصفهان و کاشان در سال 1399 بود که از این میان تعداد 380 نفر از آنان به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه¬های تحمل پریشانی سیمونز و گاهر، پذیرش و عمل بوند و همکاران، سبک پاسخ‌دهی نشخواری نولن-هوکسما و مورو، و ذهن‌آگاهی بائر و همکاران استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون خطی با نرم‌افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که میان تحمل پریشانی با اجتناب تجربی و نشخوار فکری رابطه منفی و با ذهن‌آگاهی رابطه مثبت معنادار وجود دارد (05/0p≤). هم‌چنین نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که اجتناب تجربی (11/0-β=)، نشخوار فکری (45/0-β=) و ذهن‌آگاهی (11/0β=) می‌تواند تحمل پریشانی را در سالمندان پیش‌بینی کند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر با ارتقا تحمل پریشانی از طریق آموزش مهارت‌های ذهن‌آگاهی و سبک‌های مقابله‌ای مناسب، می‌توان سالمندان را در برابر مشکلاتی از قبیل کاهش قوای جسمانی، بیماری، تنهایی و از کار افتادگی توانمند ساخت.