نگاهی به فمینیسم با تأکید بر فمینیسم در ایران

Abstract

فمینیستها، خواهان برابری در روابط حقوقی، اجتماعی، اقتصادی، مشابه مردان و بدون مرزهای جنسیتی بودند . این جریان مبتنی بر سه موج است موج اول فمینیسم از اوایل قرن نوزدهم تا اندکى پس از جنگ جهانى اول شکل گرفت. موج دوم گرایش های مارکسیست، سوسیالیست و خصوصاً رادیکال رویکردی افراطی داشتند. در موج سوم، از حرکت‌های افراطی فمینیستی موج دوم کاسته شد. گرایش های گسترش فمینیسم در غرب به معنای آزادی زن از مادری و کارکرد آن است مادر یکی از ارکان نظام خانواده است که با حذف آن، خانواده حذف میشود. فمینیسم توانست با خارج کردن زنان از کانون خانواده و حضور آنان در عرصه‌های اجتماعی، جایگاهی برایشان پدید آورد، اما بدون توجه به تفاوتهای فرهنگی، جسمی و روانی نهتنها ابزاری برای انتفاع هرچه بیشتر نظام سرمایهداری تبدیل شدند و سبب شد تا زن احترام مادری و کانون گرم خانوادگی را از دست بدهد. قبل از انقلاب اسلامی، فمینیستها موفق به اجرای برخی از برنامه‌های خود شده بودند که با وقوع انقلاب اسلامی قانون اساسی بر اساس اصول دینی و اسلامی تدوین شد. در فرهنگ اسلامی خانواده کانون مهر، امنیت و ایمان است و سایه گسترده خانواده، اعضای آن را در مقابل ناملایمات روزگار مصون میدارد. بحران فروپاشی خانواده در فرهنگ غربی ریشه دارد، پرواضح است که تلاش میکنند الگوهای خود را به ملتهای دیگر جهان، بخصوص کشورهای اسلامی تحمیل کنند بر این اساس بهمنظور شناخت ریشههای بحران و جلوگیری از نابودی فرهنگ اسلامی و ملی، ضرورت دارد به آسیبهای این جریان بپردازیم. نوشتار حاضر، نگاه پنج نگرش معروف فمینیسم به خانواده و مختصری نسبت به ازدواج و مادری، جنبش فمینیستی در ایران است.