تجربه‌ی زنان معتاد بهبود‌یافته از طرد اجتماعی در شهر قم

Abstract

هدف اصلی این پژوهش بررسی تجربه‌ی زنان معتاد بهبود‌یافته از طرد اجتماعی در شهر قم بوده است. این پژوهش با روش کیفی انجام شد و 31 نفر از زنان بهبود‌یافته‌ی مراجعه‌کننده به کمپ‌های ترک اعتیاد زنان در شهر قم با استفاده از مصاحبه‌های عمیق و نمونه‌گیری هدفمند و نظری مصاحبه شدند و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از شیوه‌ی تحلیل تماتیک بهره گرفته‌ شده است. در این پژوهش، با تحلیل مصاحبه‌¬های انجام شده با زنان بهبود‌یافته از اعتیاد پنج مقوله یا تم اصلی استخراج شد و تعدد مراجعه به مراکز مختلف جهت اشتغال به کار، قضاوت نادرست و انگ زنی، عدم تفویض مسئولیت در محل کار و فقدان تخصیص سهمیه استخدامی به زنان بهبود‌یافته ذیل مقوله‌ی «تبعیض جنسیتی مضاعف در روابط اجتماعی»؛ نگاه تحقیرآمیز دوستان و شرکت‌نکردن در جلسات فامیلی ذیل مقوله‌ی «سرزنش و تحقیر»؛ نپذیرفتن نقش مادری و فرزندی در خانواده ذیل مقوله‌ی «قطع شبکه‌ی ارتباطی خانواده و خویشاوندان»؛ بی‌‌اعتمادی دوستان و خویشاوندان ذیل مقوله‌ی «قطع شبکه‌ی ارتباطی دوستان و گروه همسایگان» و تغییر محل سکونت، ساختن گذشته‌ی غیرواقعی ذیل مقوله‌ی «پنهان‌کاری» دسته‌بندی شدند.