| Authors | شاهو رستگاری,اسداله بابایی فرد,محسن نیازی |
|---|
| Journal | جامعه شناسی کاربردی |
|---|
| Page number | ۶۹ |
|---|
| Volume number | ۳۵ |
|---|
| Paper Type | Full Paper |
|---|
| Published At | 1403/04/27 |
|---|
| Journal Grade | Scientific - research |
|---|
| Journal Type | Electronic |
|---|
| Journal Country | Iran, Islamic Republic Of |
|---|
| Journal Index | ISC |
|---|
Abstract
در پژوهشهای سیاستگذاری اقتصادی، خصوصی سازی راهحلی در جهت افزایش بهره وری بنگاه های اقتصادی دولتی، کاهش فشار مالی آنها بر بودجۀ کشور و توانمندسازی بخش خصوصی است که در طولانی مدت به بهبود فضای کسب و کار، رشد تولید ناخالص داخلی و ارتقای شاخصهای اقتصادی-اجتماعی جامعه کمک میکند. ارزیابی نتایج پیادهسازی این سیاست در ایران و علل مترتب بر آن، همواره مورد مناقشه بوده است. این پژوهش درک تجربۀ زیستۀ کنشگران جامعۀ کار و تولید ایران (فعالان بخش خصوصی، بوروکراتهای بخش دولتی و فعالان جامعۀ کارگری) را از فرایند خصوصی سازی بررسی کرده است. این پژوهش از نوع کیفی، با روش تحقیق نظریۀ زمینه ای بوده است. روش نمونه گیری نظری و تکنیک اشباع نظری مصاحبه با 31 نفر بوده است. نتایج به دست آمده نشان داد ارزیابی جامعۀ مخاطب از خصوصیسازی در سه دستۀ علی، زمینهای و مداخلهگر طبقهبندی شده است. شرایط علی عبارتاند از: فربگی دولت، نظارت ناکافی، قانونگریزی، نبود شفافیت و فضای نامناسب کسب و کار. شرایط زمینهای شامل فقدان شایستهسالاری در مدیریت، بحران برنامهریزی و استیلای بخش نامولد است. شرایط مداخلهگر نیز بر مقوله هایی نظیر نگرش اشتباه به خصوصی سازی، فلاکت بخش خصوصی و پارادوکس منافع تأکید میکند. استراتژیهای کلان شامل اصلاح ساختار بودجه ریزی کشور، سیاست زدایی از فرآیند تخصیص سرمایه در اقتصاد، تسریع دموکراتیزاسیون و سیاست خارجی توسعه گراست و استراتژی های سطح خرد مؤلفه هایی نظیر تزریق شایسته سالاری، تأمین اجتماعی مؤثر، اصلاح محیط کسب و کار و احیای اعتماد عمومی را در بر میگیرد. پیامدها هم بر سه پیامد مهم سیاسی، اجتماعی و اقتصادی تمرکز میکند.
