تقویت مهارت¬های اجتماعی فراگیران از دیدگاه علی (ع) در نهج‌البلاغه

فاطمه منصوری-۱۳۹۳/۵/۲۶

انسان موجودی، اجتماعیست و ارتباطات بینفردی، که از آن به مهارتهای اجتماعی یاد
میشود، بخش عمدهای از زندگی اجتماعی اوست. مهارتهای اجتماعی، مهارتهایی است که
انسان را یاری میکند تا با بهرهگیری از مهارتهای کلامی و غیرکلامی با دیگران، به گونهای
رفتار کند که بتواند به حقوق، الزامات، رضایتخاطر و یا انجام وظایف خود در حد معقولی
دست یابد، بدون آن که حقوق، الزامات، رضایتخاطر و یا وظایف دیگران را نادیده بگیرد.
بهرهگیری از کلام و رفتار امیرالمؤمنین که هم از علم الهی برخوردار و به حقیقت آدمی
آشنا بودند و هم کلام و رفتارشان حجت است، در یادگیری و تقویت این مهارتها، راهگشا
است.
این که امیرالمؤمنین کدام مهارتها را تقویت کردهاند و برای تقویت آنها، چه
راهکارهای عملی ارائه فرمودهاند، موضوع این پژوهش است. پژوهشگر تلاش کرده است، پاسخ
این پرسشها را با جستجو در نهجالبلاغه و تحلیل و توصیف کلام امیرالمؤمنین پیدا کند
و نشان دهد که امیرالمؤمنین مهارتهایی هم چون سخنگفتن، گوشدادن، ابراز وجود،
همدلی، دوستیابی، مهرورزی، افشای خود، نفوذ، رازداری، آراستگی ظاهر، تقویت و پاداش را
تبیینکردهاند و برای عملی کردن آنها از روش معرفت افزایی، انذار، تبشیر، عبرت آموزی،
الگویی و محبت استفاده کرده اند.
کلمات کلیدی: امیرالمؤمنین ،نهجالبلاغه، مهارت اجتماعی، مبانی معرفتی رفتار، روش
تربیتی