اثربخشی قصه گویی بر دیدگاه¬گیری عاطفی و مهارت حل مسئله اجتماعی در دانش¬آموزان ابتدایی

Abstract

داشتن مهارت حل مساله اجتماعی و توانایی برای درک هیجان های دیگران از دوران کودکی تحول می یابند و قصه ها از طریق پرورش تخیل این دو مهارت را در کودکان پدید می آورند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی قصه گویی بر دیدگاه¬گیری عاطفی و مهارت حل مساله اجتماعی در دانش¬آموزان ابتدایی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری دانش¬آموزان دختر پایه ششم ابتدایی در منطقه پنج تهران در سال تحصیلی 97-1396 بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای دو کلاس انتخاب شد و 30 دانش آموز که معیارهای ورود به پژوهش را داشتند، به طور تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه‌های حل مسئله اجتماعی و دیدگاه¬گیری عاطفی محمدی و امیری (1395) بودند که در دو مرحله در مورد هر دو گروه و برنامه قصه گویی (2002) نیز در 8 جلسه هفتگی90 دقیقه‌ای برای گروه آزمایش اجرا و داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس یک و چندمتغیری تحلیل شد. نتایج نشان داد قصه گویی بر دیدگاه¬گیری عاطفی و حل مسئله اجتماعی تأثیر معناداری دارد (05/0 < P). از آن جایی که آموزش برنامه ریزی عصبی- کلامی احتمالا منجر به تغییر در نظام های بازنمایی، سطوح استدلال عصبی زبانی، فرآیند هدف یابی و ارتقاء مهارت‌های ابراز وجود و خودانگیزی می‌شود، بر دیدگاه¬گیری عاطفی و حل مسئله اجتماعی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی تاثیر می‌گذارد. بنابراین می‌توان از این روش مشاوره‌ای که کم هزینه و کارآمد است و نمایانگر افق¬های تازه در مداخلات بالینی است، برای بهبود دیدگاه¬گیری عاطفی و حل مسئله اجتماعی استفاده کرد.