صیانت و ساماندهی عرصه و حریم منظری تپه های باستانی سیلک

Abstract

تپه های سیلک کاشان از نخستین استقرارگاه های دائمی انسان (روستانشینی) در فلات ایران محسوب می شود که آثاری از هزارۀ هفتم (دورۀ نوسنگی) پیش از میلاد تا عصر آهن ( 3دورۀ ماد) را در خود جای داده و بدین سبب ارزش و جایگاه فرهنگی و مطالعاتی ویژه ای دارد. محوطۀ باستانی سیلک در طول یک قرن اخیر آسیب های فراوانی را متحمل شیه است. پدیدۀ مخرب گسترش و توسعۀ کالبدی شهرها همیشه گریبانگیر محوطه های باستانی از قبییل سیلک که در بافت شهرها قرار دارد، بوده است. در راستای رویۀ ویرانگر و روزافزون گسترش و توسعۀ کالبدی شهر کاشان به طرف محوطۀ سیلک، کشاورزان منطقه نیز بیکار ننشسته و به اندازۀ وسع و توان خویش، به عرصۀ محوطۀ سیلک یورش برده و بخشی از آن را برای کشاورزی تصرف کرده اند. با توجه به رشد روند دست اندازی و تعرض به عرصه و حریم سیلک و برای جلوگیری از آسیب های بیشتر عرصه و ساماندهی حریم منظری سیلک، میراث فرهنگی کاشان با مساعدت شهرداری کاشان، به تبیین برنامه و فعالییت مطالعاتی باستانشناسیی بیا عنوان گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطۀ باستانی سیلک» اقدام نمود که این پروژۀ پژوهشیی به تعیین و تکمیل و مشخص شدن عرصه و حریم این محوطۀ باستانی منجر شد