تاثیر کاربرد هورمون¬های گیاهی بر بهبود جوانه¬زنی بذر گیاهان در شرایط تنش¬های محیطی

چکیده مقاله

جوانه‌زنی اولین و حساس‌ترین مرحله رشد و نمو گیاهی می‌باشد. جوانه‌زنی یک‌ عامل کلیدی در تعیین موفقیت گیاهان است و به‌وسیله چندین عامل محیطی از قبیل نور، دما، شوری خاک، pH و رطوبت تنظیم می‌شود. یکی از فنونی که برای افزایش بنیه بذر و در نتیجه بهبود کلی جوانه‌زنی و رشد گیاهچه به‌کار می‌رود پرایمینگ بذر است. بسیاری از هورمون‌های گیاهی از راه‌های مشخصی که منجر به‌ کنترل عملکرد اسیدهای نوکلئیک می‌شود، در تحریک جوانه‌زنی و یا خواب بذر نقش دارند. هورمون‌های گیاهی گروهی از مواد آلی هستند که در غلظت‌های کم فرآیندهای فیزیولوژیک مانند رشد و نمو و دیگر فرآیندهای گیاهی مانند فرآیندهای مرتبط با حرکات روزنه‌ای را تحت تأثیر قرار می‌دهند. هورمون‌های رشدی که به‌طور نرمال برای پرایمینگ بذر مورد استفاده قرار می‌گیرند شامل، اکسین‌ها((NAA, IBA, IAA، جبرلین‌ها(GA)، کینیتین، اسید آبسزیک، پلی آمین‌ها، اتیلن، برسینولاید، سالیسلیک اسید و آسکوربیک‌اسید هستند. مطالعات نشان داده است که پرایمینگ در کاهش اثرات منفی و بازدارندگی تنش‌های محیطی، پر بار شدن محصولات، افزایش بنیه بذر، افزایش شاخص‌های جوانه‌زنی نقش مهمی ایفا می‌کند.