تعیین مواد چربی دوست با فراریت کم به وسیله ی روش وزن سنجی در پساب صنایع نفت و گاز

Abstract

به منظور پیشگیری و کنترل آلودگی های پساب ناشی از فعالیت پالایشگاه ها و صنایع نفت وگاز، پارامترهای کمی پساب خروجی از جمله مقدار چربی و روغن مورد ارزیابی قرار می¬گیرد. وجود روغن و چربی در پساب یک لایه بر روی سطح ایجاد می کند که اکسیژن محلول را کاهش داده و در نتیجه فعالیت بیولوژیکی فرآیند تصفیه تضعیف می¬شود (1). این مواد چرب با فراریت کم در واقع مجموع مواد غیر قطبی و یا قطبی ضعیف با نقطه جوش بالاتر ازC°250 بوده و عمدتا شامل روغن های گیاهی، چربی¬ها، گریس¬ها، روغن¬های معدنی، واکس¬ها و سورفاکتانت¬های غیر یونی می¬باشند، که قابل استخراج توسط هیدروکربن¬های غیر قطبی هستند. برای اندازه گیری غلظت روغن و گریس در پساب از روش وزن سنجی با شماره استاندارد ملی 16471 استفاده می¬شود. در ابتدا pHنمونه باکمک اسیدهای معدنی (HCl 1:1 ,1:3H2SO4) به ۲ یا کمتر رسانده می¬شود و به قیف جداکننده وارد می¬شود.۳۰ میلی لیتر نرمال هگزان (حلال استخراج کننده) در ظرف نمونه ریخته، درب ظرف را بسته و تکان داده می شود تا مواد جداره وارد محلول شوند. سپس باید حلال نیز وارد قیف جداکننده شود. به مدت ۲ دقیقه قیف جداکننده به شدت تکان داده می¬شود. فاز آلی و آبی با گذشت زمان حداقل ۱۰ دقیقه از هم جدا می شوند. فاز آلی در بالا و فاز آبی در پایین قرار می-گیرد. لایه حلال آلی از یک قیف شامل کاغذ صافی آغشته به سدیم سولفات بدون آب که در آن ریخته شده و از قبل با حلال نرمال هگزان، شسته شده، عبور داده شود. بدین ترتیب قطرات آب موجود در فاز آلی جذب لایه سولفات سدیم می شود. این مراحل دو بار دیگر تکرار می¬شود. در نهایت فاز آلی به ست آپ تقطیر متصل می¬گردد و با تنظیم دما درC° ۸۵ (نقطه جوش هگزان) تقطیر انجام می شود. در نهایت هنگامی که فلاسک تقریبا خشک شده باشد، حلال آلی جدا شده و مقدار روغن برجای مانده قابل توزین است.