طراحی شبکه زنجیره تامین بشردوستانه با قابلیت تاب آوری
چکیده:
در این پایان¬نامه مدل¬هایی جهت طراحی شبکه زنجیره تأمین بشردوستانه با هدف یافتن مدل مکانیابی مراکز تولید و توزیع و مسائل مربوط به تخصیص از جمله تخصیص مواد اولیه به تأمین¬کنندگان و تخصیص محصولات به تولیدکنندگان، مراکز توزیع و تقاضا طراحی و ارائه شده است و به منظور تاب¬آور ساختن زنجیره تأمین بشردوستانه پنج راهبرد: نگهداشت موجودی از پیش تعیین شده در مراکز توزیع، مسیریابی و حمل و نقل بین سطوح مختلف شبکه، چند منبعه بودن برای تأمین¬کنندگان، انعقاد قرارداد با تأمین-کنندگان قابل اعتماد و ایجاد ظرفیت مازاد در تولیدکنندگان به منظور تولید محصولات بیشتر در صورت نیاز، پیشنهاد گردیده است. بر این اساس، دو راهبرد اول در قالب یک مسئله برنامه¬ریزی ریاضی از نوع عدد صحیح مختلط مدلسازی شده و به منظور مسیریابی و حمل و نقل، به بررسی انتخاب مسیرهای با قابلیت اطمینان بالاتر با استفاده از روش AHP پرداخته شده است؛ در ادامه، سه راهبرد دیگر تاب-آورسازی زنجیره مورد بررسی نیز در قالب یک مدل ریاضی عدد صحیح مختلط دیگر مدلسازی شده و مشابه فصل سوم، برای بررسی انتخاب تأمین¬کنندگان قابل اعتماد از روش AHP استفاده شده است. برای حل دو مدل مورد بررسی نیز، ابتدا هر کدام از مدل¬ها با یک مثال عددی در نرم¬افزار گمز کدنویسی شده تا از صحت مدل¬ها اطمینان حاصل شود و در ادامه برای هر کدام از مدل¬ها دو روش حل یکی بر مبنای الگوریتم ژنتیک کلاسیک و دیگری الگوریتم ژنتیک مبتنی بر جستجوی محلی کدنویسی شده و مقایسه-ای بین یافتن جواب بهینه و زمان حل هرکدام از الگوریتم¬ها انجام گرفته است. در نهایت به تحلیل حساسیت تابع هدف نسبت به پارامترهای ورودی نیز پرداخته شده است.