بررسی نقش زنان در صلح میان فامیلی

Abstract

نقشی که زنان می توانند در حل و فصل تنش ها و ایجاد صلح ایفا کنند از موضوعاتی است که اخیرا توجه محققان را به خود جلب کرده است. ایفای این نقش می تواند دامنه وسیعی همچون صلح میان قومی، میان دینی، میان منطقه ای، بین المللی و...را در بر گیرد اما طبعا پرداختن به هرکدام مجال و فرصت مستقلی را می طلبد. از اینرو تمرکز این تحقیق عمدتا بر واکاوی نقش زنان در ایجاد صلح در سطوح خُرد همچون صلح میان فامیلی بوده است. پژوهش حاضر در شهر کاشان انجام گرفته و جمعیت نمونه پژوهش را 150 نفر زنان متعلق به چند گروه خویشاوندی ساکن در این شهر تشکیل می دهد که به شیوه گلوله برفی انتخاب و در بهار 1402 مورد مطالعه قرار گرفته اند. چهارچوب نظری پژوهش را عمدتا نظریه جنسیتی صلح (وبل، گالتونگ)، نظریه فمینیستی صلح( ریِردون) و نظریه میدان و سرمایه ها(بوردیو) تشکیل می دهد. بر اساس نتایج تحقیق، صلح فامیلی در جامعه مورد مطالعه در سطحی متوسط قرار دارد یعنی روابط خویشاوندان عمدتا خوب است اما گاهی نیز تنشهایی وجود دارد. میزان مشارکت زنان در ایجاد وحفظ صلح میان فامیلی نیز در سطحی متوسط بوده است. همچنین، رایج ترین و پرکاربردترین تکنیکهای مورد استفاده زنان برای ایجاد صلح میان فامیلی به ترتیب پیشگیری، بازدارندگی و مذاکره هستند و کمترین میزان استفاده را تکنیک امتیازدهی به خود اختصاص داده است. نتایج آزمون فرضیات نیز نشان داد به استثنای عادتواره، عواملی چون نگرش به صلح فامیلی، سن، تحصیلات، انواع سرمایه ها، ساختارفامیلی و میزان آشنایی با تکنیکهای صلح همگی با میزان مشارکت زنان در ایجاد و یا حفظ صلح میان فامیل رابطه دارند. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد مجموعه عوامل در نظر گرفته شده 57% تغییرات متغیر وابسته یا میزان مشارکت زنان در صلح فامیلی را تبیین می کنند که نشانۀ اثربخشیِ مطلوبِ متغیرهای اصلی این پژوهش می باشد.