نویسندگان | ستار صادقی ده چشمه,محسن نیازی,اعظم نژادی,ندا حسینی ادیب پور |
---|---|
همایش | مطالعات و تحقیقات نوین در حوزه علوم تربیتی و روانشناسی ایران |
تاریخ برگزاری همایش | ۲۰۱۶-۵-۱۰ |
محل برگزاری همایش | تهران |
نوع ارائه | سخنرانی |
سطح همایش | ملی |
چکیده مقاله
با توجه به این که فرهنگ زیر بنای جامعه است و مسیر و محتوای بسیاری از امور اجتماعی را مشخص می کند، بنابراین عدم توجه به این مقوله در سیاستگذاری ها و برنامهریزیها مشکلات فراوانی را در پی خواهد بدون توجه فرهنگ امکان پذیر نخواهد بود البته باید میزان و نوع نگاه به مقوله « توسعه » ؛ داشت.بنابراین فرهنگ و عناصر آن و ارتباط آن با نهاد سیاسی باید مورد توجه قرار گیرد.بدین منظور در این نوشتار با استفاده از روش اسنادی و مرور مهمترین دیدگاهها در این زمینه، ابتدا به تعریف مفهومی برنامهریزی فرهنگی و ویژگیهای آن، و همچنینرویکردهای موجود درباره برنامهریزی فرهنگی و سیاستگذاری فرهنگی ایران پرداخته و سپس به بیان جایگاه دولت در برنامهریزی فرهنگی و ضرورت مدلهای مختلف برنامهریزی فرهنگیپرداخته شده است . برآیند این مطالعه نشان داد که برنامه ریزی فرهنگی با توجه به ماهیت موضوع، دارای دشواری های خاصی است و در این رابطه عموما دو نوع رویکرد دخالت و عدم دخالت دولت در حوزه فرهنگ مطرح بوده است و این دیدگاه همچنان محل چالش های فکری است. در ایران نیز مدل های مختلفی ارائه شده است.