دینداری و گرایش به کج روی فرهنگی

چکیده مقاله

این پژوهش با هدف بررسی رابطة بین دین داری و گرایش به کج روی فرهنگی در بین جوانان شهرستان کاشان صورت پذیرفته است. در این مطالعه دین داری طبق الگوی گلاک و استارک در قالب چهار بعد باورهای دینی، تجربة دینی، پیامدی و مناسکی مورد بررسی قرار گرفته و تأثیر هریک از این ابعاد بر گرایش به کج روی فرهنگی سنجیده شده است. جامعة آماری این پژوهش را جوانان 18 تا 35 سال شهرستان کاشان تشکیل می دهند. تحقیق به روش پیمایش و با استفاده از ابزار پرسش نامه در سال 1393 به انجام رسیده است. در این مطالعه از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای استفاده شده است و حجم نمونه نیز با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر در نظر گرفته شده است. داده های آماری با استفاده از نرم افزار آماری spss و روش همبستگی پیرسون مورد تجزی هوتحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین دین داری و گرایش به ک جروی فرهنگی جوانان رابطة معکوس و معناداری وجود دارد، به عبار تدیگر هرچه میزان دین داری در بین جوانان افزایش پیدا کند، به طور چشم گیری گرایش به کج روی فرهنگی در بین آن ها کاهش می یابد. ه مچنین بین ابعاد چهارگانة دی نداری و گرایش به کج روی فرهنگی در بین جوانان نیز رابطة معکوس و معناداری مشاهده گردید.