نویسندگان | محسن نیازی,محمد کارکنان نصرآبادی |
---|---|
نشریه | کاشان شناخت |
شماره صفحات | ۱۵۳ |
شماره مجلد | ۱ |
ضریب تاثیر (IF) | ثبت نشده |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۳۸۷/۰۷/۲۷ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | الکترونیکی |
کشور محل چاپ | ایران |
نمایه نشریه | ISC |
چکیده مقاله
با مطالعه دقیق اشعار عرفانی ملا محسن فیض کاشانی، این نکته آشکار میشود که وی در کنار دقایق و ظرایف عرفانی، از تاریخ اجتماعی روزگار خود غافل نمانده است. در این میان، آسیبهای انسانی و اجتماعی و جنبههای منفی شخصیت و رفتار انسانی، که زمینهساز بیاعتمادی در روابط اجتماعی است، مورد توجه قرار گرفته است. از نظر فیض، عناصری چون جهل، عیبجویی، نفاق و شکاف گفتار و عمل، بدبینی، ریا و تظاهرگرایی، عدم وفاداری و صداقت، خودبینی، غرور، تفرقهجویی، دنیامداری و طعن دیگران از عوامل اساسی انحراف در شخصیت و بیاعتمادی در جامعه میگردند. هدف اصلی این مقاله، شناخت عناصر بیاعتمادی اجتماعی در دیوان فیض کاشانی است که در راستای آن، مؤلفهها و عناصر فوق را بررسی کردهایم.
tags: فیض اعتماد اجتماعی تظاهرگرایی عیبجویی تفرقهگرایی