ارتباط بین استرس شغلی و سلامت روان در پرستاران بیمارستان¬های دولتی شهر ایلام

چکیده مقاله

مقدمه: از جمله مشکلات شایع در محیط های کاری می توان به استرس شغلی اشاره کرد. در مدل عدم توازن تلاش- پاداش که روشی برای اندازه گیری استرس شغلی است، روابط نامتوازن میان تلاش های سرمایه گذاری شده و پاداش دریافت شده در کارکنان باعث واکنش های استرس زایی می شود که در طولانی مدت پیامدهای مضری برای سلامتی به همراه دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین استرس شغلی اندازه گیری شده با مدل عدم توازن تلاش پاداش و سلامت روان در محیط کاری در پرستاران بیمارستان های دولتی شهر ایلام انجام شده است. مواد و روش: پژوهش حاضر مطالعه ای مقطعی است که در سال 1392 بر روی 154 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهرستان ایلام صورت پذیرفته است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استرس شغلی عدم توازن تلاش_پاداش (Effort-Reward Imbalance) و سلامت روان (General Health Questionnaire) GHQ-28بود. تحلیل داده ها با SPSS-20 و آزمون های آماری تی تست، تحلیل واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون انجام شد. یافته ها: وضعیت اکثر پرستاران از لحاظ سلامت روان خوب و خیلی خوب (46 درصد) بودند. 70.15 درصد از افراد دچار عدم توازن در مدل تلاش- پاداش بودند (استرس شغلی). همبستگی مثبت و معنی داری بین استرس شغلی و سلامت روان مشاهده شد (r=0.49 و P=0.1). همچنین همبستگی مثبت و معنی داری بین امتیاز استرس شغلی و متغیرهای سن (P=0.01, r=0.35)، تعداد سال های اشتغال (P=0.01, r=0.34) و تعداد ساعات کار هفتگی (P=0.01, r=0.30) وجود داشت. بحث و نتیجه گیری: با توجه به ارتباط مستقیم استرس شغلی و سلامت روان لازم است تدابیر مدیریتی، حمایت های اجتماعی، بهبود شرایط محیط کار آموزش های لازم در رابطه با رویارویی با مشکلات به منظور کاهش، کنترل و پیشگیری از واکنش های هیجانی در پرستاران اندیشیده شود.