نشانه شناسی تصویر کودک در فیلم های انیمیشن (مطالعه موردی مجموعه انیمیشن ایرانی بچه های ساختمان گل ها)

Abstract

یکی از عواملی که تصورات مخاطبان، به‌ویژه کودکان، را از مفهوم کودک و دوران کودکی شکل می­دهد، تماشای فیلم‌های انیمیشن­ است. این نوع فیلم، دیدگا ­هایی را درباره­ی وضعیت جسمانی، رفتاری، خانوادگی و زیستی کودکان به نمایش می‌گذارد. جهان­بینی­های که درباره­ی کودکان در آثار انیمیشن ارائه می­شود تصادفی نبوده و منطبق با رمزگذاری­های خاصی صورت می‌پذیرد. هدف این پژوهش تحلیل نشانه­ شناختی الگوی بازنمایی کودک در انیمیشن است. بدین منظور با استفاده از روش نشانه­شناسی، به بررسی انیمیشن «بچه­ های ساختمان گل­ها»که در سال1395-1394تولید و در 91 قسمت ده دقیقه­ ای از شبکه­ ی پویا پخش‌شده، پرداخته‌ایم­ و کلیه قسمت­های این مجموعه را برای این منظور، مشاهده و تحلیل کرده‌ایم. نتایج پژوهش نشان می­دهد که: در این مجموعه ، با نوعی بازنمایی توأم با «خوب­نمایی» از کودک و دوران کودکی مواجهیم. شخصیت کودکان مجموعه، در جایگاه طبیعی سن خود بازنمایی نمی­شوند، بلکه بزرگ‌تر و بالغ­تر از سن زیستی­شان نمایش دار می‌آیند. چنین الگویی از بازنمایی ، به‌طورکلی ، در چهارچوب گفتمان «مدرن» جای می­گیرد. ازاین‌رو ، مجموعه انیمیشن«بچه­های ساختمان گل­ها» در صدد معرفی الگوی دوران کودکی با مؤلفه‌های گفتمان مدرن است.