عوامل مرتبط با سلامت اجتماعی در افراد دچار اختلال بینایی

Abstract

مقدمه: سلامت اجتماعی به‌عنوان یکی از ابعاد مهم سلامتی در میان گروههای خاص نظیر افراد دارای نابینایی و کم‌بینایی به شمار می‌رود که به سبب دسترسی‌نداشتن به اطلاعات دیداری و تعاملات اجتماعی گسترده با سایر افراد، پیش از هر چیز ریشه در برداشتهای ذهنی آنان از مفهوم سلامتی دارد. این پژوهش به مطالعه نظری و تجربی سلامت اجتماعی افراد دارای نابینایی و کم‌بینایی شهر کاشان و شناسایی عوامل مرتبط با آن می‌پردازد. روش: روش این پژوهش از نوع پیمایش و جامعه‌ آماری موردبررسی نیز شامل افراد دارای نابینایی و کم‌بینایی شهر کاشان )برابر با 652 نفر( بوده است، که از این میان تعداد 211 نفر با استفاده از نرم‌افزار سمپل پاور به‌عنوان حجم نمونه آماری انتخاب شده‌اند. یافته: نتایج تحلیل چندمتغیره رگرسیونی تأثیر مستقیم متغیرهای »سلامت روان«، »امنیت اجتماعی« و »توانمندیهای اجتماعی« بر »سلامت اجتماعی« را نشان می‌دهند که درمجموع، توانسته‌اند 53 درصد از واریانس سلامت اجتماعی افراد دارای نابینایی و کم‌بینایی شهر کاشان را تبیین کنند. همچنین، نتایج ارزیابی مدل ساختاری بیان‌گر آن است که حجم اثر متغیر »سلامت روان« در سطح بالا و سایر متغیرها در سطح پایینی است. به‌علاوه، توان پیش‌بینیکنندگی مدل در سطح متوسط رو به بالا ارزیابی شده است. بحث: تحلیل یافته‌های تجربی نشان می‌دهد که با اهمیت‌یافتن عامل سلامت روان، دو وجه روانی و اجتماعی سلامت نابینایان و کم‌بینایان در ارتباط متقابل با یکدیگر قرار داشته و بدون وجود هرکدام نمی‌توان پایداری در سلامت آنان را انتظار داشت