کارکرد معنایی اسلوب نحوی اشتغال در قرآن کریم

چکیده مقاله

اسلوب اشتغال یکی از مهمترین بحث های اختلافی در میان یک یا چند مکتب نحوی نظیر کوفی و بصری است که بدان اهتمام ویژه ای داشته اند. این اسلوب از دیرباز عصر احتجاج(از جمله متون جاهلی، قرآن کریم و حدیث شریف) و پس از آن تا عصر حاضر مورد استفاده عرب زبانان بوده است. بررسی این اختلافات و بیان دیدگاه های مختلف با هدف تعلیم آسان تر، حفظ ساختار زبان، فهم بهتر نحو عربی و دوری از استعمال قواعد غیرمستعمل و حذف آن از نحو عربی است. در این مقاله نویسندگان ضمن بررسی مهمترین کتب نحوی، به کاربرد این اسلوب، جایگاه آن و حالات متفاوت آن در دوره های مختلف و نقش مستقیم آن در بیان معنای دقیق و مفهوم مراد اشاره دارند. همچنین ضمن مقایسه اختلافات موجود در زمینه تعریف، وجوه اعرابی و حالات متنوع این اسلوب، مناسب ترین و نزدیک ترین حکم به قواعد اساسی زبان و ادبیات عرب استخراج و ارائه می گردد و در این میان استشهاد به آیات شریفه قرآن کریم مورد توجه وافر قرار گرفته است.