بررسی کیفیت آب رودخانه‌های جاری در استان بوشهر با استفاده از شاخص کیفیت آب طی سال‌های ۹۲-۱۳۹۰

Abstract

زمینه: استان بوشهر در جنوب غرب ایران واقع شده است و به دلیل بحران کم آبی در این استان، بررسی کیفیت آب رودخانه‌های آن از اهمیت بالایی برخوردار است. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت آب رودخانه‌های جاری شاپور، دالکی، حله، باغان، مند و باهوش در استان بوشهر با استفاده از دو شاخص NSFWQI و IRWQISC، به‌دلیل اهمیت آب این رودخانه‌ها در شرب، مصارف کشاورزی و صنعتی انجام شده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، اطلاعات نمونه‌برداری آب از 11 ایستگاه 6 رودخانه شاپور، دالکی، حله، مند، باهوش و باغان طی سال-های 92-1390 تهیه شد. سپس کیفیت آب رودخانه‌های مذکور از طریق دو شاخص NSFWQI و IRWQISC تعیین گردید. پارامترهای PO4، DO، COD، BOD و NO3 برای محاسبه شاخص IRWQISC، و پارامترهای DO، NO3، PO4 و BOD برای محاسبه شاخص NSFWQI استفاده شد. تحلیل آنالیز واریانس یک طرفه برای مقایسه میانگین پارامترهای مختلف کیفیت آب بین سال‌های مختلف استفاده شد. همچنین الگوی مکانی پارامترهای مذکور و شاخص‌های کیفیت آب در محیط 1/10 ArcGIS تهیه شد. یافته‌ها: یافته‌های حاصل از این مطالعه نشان داد که بر اساس شاخص IRWQISC کیفیت آب رودخانه باغان و دالکی با مقادیر 3/31 و 8/39 در طبقه آب‌های با کیفیت نسبتاً بد و رودخانه‌های شاپور، مند، باهوش و حله با مقادیر بین 46 تا 53 در وضعیت متوسطی از کیفیت آب قرار گرفتند. همچنین از نظر شاخص NSFWQI رودخانه باغان با مقدار 68 در رده آب‌های با کیفیت متوسط قرار گرفت و سایر رودخانه‌ها با مقادیر 73 تا 80 در طبقه آب‌های با کیفیت خوب قرار گرفتند. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که آب رودخانه‌های شاپور، دالکی، حله، مند، باهوش و باغان، برای کشاورزی مناسب بوده ولی برای شرب باید تصفیه شود.