نانوذرات استرانسیوم تیتانات و بررسی توانایی آنها در تولید گونه‌های فعال اکسیژن در پرتودهی UVA

Abstract

فتودینامیک‌تراپی (Photodynamic Therapy - PDT) یک روش درمانی است که بر پایه تعامل بین یک حساس‌گر نوری، نور و اکسیژن مبتنی است. در این روش، ابتدا یک ماده حساس به نور که در سلول‌های سرطانی جذب می‌شود، با استفاده از منبع نور مناسب تحریک‌شده و گونه‌های فعال اکسیژن تولید می‌شوند که با تخریب سلول‌های سرطانی، باعث مرگ و مهار آن‌ها می‌شوند. گونه‌های فعال اکسیژن (Reactive Oxygen Species) شامل اکسیژن یکتایی (O-2) و رادیکال هیدروکسیل (OH-) هستند که در فرآیندهای زیستی به‌طور طبیعی تولید می‌شوند. این گونه‌ها در درمان سرطان به‌عنوان یکی از روش‌های درمانی مورداستفاده قرار می‌گیرند، زیرا می‌توانند باعث تخریب سلول‌های سرطانی شوند به‌طوری‌که می‌تواند با اجزای بیولوژیکی مانند لیپیدها، پروتئین‌ها و اسیدهای نوکلئیک واکنش داشته باشد و به آن‌ها آسیب برساند و درمان سرطان را تسریع کنند. استفاده از نانوذرات در فتودینامیک‌تراپی برای درمان بسیاری از بیماری‌ها ازجمله سرطان، عفونت‌ها و بیماری‌های عروقی مورد بررسی قرارگرفته است. مواد و روش‎ها: در این پژوهش نانوذرات استرانسیوم تیتانات با روش سولووترمال ساخته شدند و برای اولین بار، توانایی این نانوذرات در تولید گونه‌های فعال اکسیژن ازجمله رادیکال هیدروکسیل و اکسیژن یکتایی در تحریک با پرتو UVA بررسی شد. یافته‎ها: نانوذرات استرانسیوم تیتانات به دلیل ویژگی‌های خاص خود، می‌توانند به‌طور انتخابی در سلول‌های سرطانی تجمع و با تابش نور متعادل شده، ROS تولید کنند. این ROS می‌توانند باعث آسیب رساندن به سلول‌های سرطانی شوند و درنهایت منجر به مرگ آنها شوند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از طیف جذب محلول‌های شناساگرها مشخص شد که نانوذرات استرانسیوم تیتانات توانسته‌اند رادیکال هیدروکسیل و اکسیژن یکتایی تولید کنند و توانایی نانوذرات استرانسیوم تیتانات در تولید گونه‌های فعال اکسیژن مورد تأیید قرار گرفت و نانوذرات می‌توانند به‌عنوان حساس‌گر نوری در روش فتودینامیک‌تراپی برای درمان سرطان مورداستفاده قرار بگیرند.