سنجش کیفیت محیط شهری بر مبنای رضایتمندی سکونتی (مطالعه موردی: شهر نورآباد)

Abstract

مقدمه: محیط با کیفیت مناسب، احساس رفاه و رضایتمندی را برای ساکنان آن از طریق ویژگی های فیزیکی یا اجتماعی و نمادین به وجود می آورد. رضایت از کیفیت محیط سکونتی به معنای ارزیابی محیط، در ارتباط با احتیاجات و خواسته های شهروندان از واحد مسکونی، محله و ناحیه سکونتی است. هدف: شهر نورآباد از مشکلات محیطی، کالبدی و اجتماعی عدیده ای مانند، فقر شدید اقتصادی، کمبود فضای سبز، عدم توزیع و مکان یابی درست کاربری ها و شکل نازیبای ساختمان های شهر رنج می برد که مجموع این عوامل باعث کاهش کیفیت محیط سکونتی در این شهر شده است. و جهت تبییین و میدل سیازی T-Test روش شناسی تحقیق: روش تحقیق توصیفی تحلیل بوده و جهت ارزیابی نهایی و تحلیل داده ها از آزمون آماری استفاده گردید. AMOS و SPSS اثرات نیز از مدل سازی معادلات ساختاری در محیط نرم افزارهای قلمرو جغرافیایی پژوهش: قلمرو جغرافیایی این پژوهش، شهر نورآباد می باشد. تک نمونه ای پژوهش نشان داد وضعیت همه شاخص های کیفیت محیط شهری در محدوده موردمطالعه در وضعیت T یافتهها: یافته های حاصل از آزمون 2 پایین تر از حد متوسط می باشند. نتایج مدل عاملی مرتبه دوم نشان داد که اهمیت دادن به / قابل قبولی قرار ندارند و تمامی شاخص ها با میانگین 34 0، شاخص / 0، شاخص خدماتی به میزان 83 / شاخص های رضایتمندی سکونتی در محدوده موردمطالعه باعث بالا رفتن شاخص بهداشتی به میزان شاخص 85 0 می گردد. درنهایت /- 0 و کاهش مشکلات زیست محیطی به مقدار 14 / 0، شاخص حمل نقل و مدیریت شهری به میزان 79 / مسکونی به میزان 82 مشخص گردید که بین کیفیت محیط زندگی شهری و رضایتمندی سکونتی ساکنین از محلات، رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. نتایج: با توجه به پایین بودن سطح رضایتمندی سکونتی در محدوده مورد مطالعه جهت داشتن شهری با کیفیت و پایدار نقش شهرداری در راستای ارائه خدمات شهری و برنامه ریزی مشارکت محور محله ایی برای افزایش کیفیت محیط سکونتی بسیار مهم است.