گردشگری ادبی و نقش آن در توسعه مکان های ادبی شرقی (نمونه موردی: کاشان)

چکیده مقاله

مکان های ادبی را می توان به شیوه های مختلف تعریف کرد، اما اساساً هویت این مکان ها از ارتباط بین نویسندگان و آثار آنها شکل می گیرد. چنین مکان هایی بخشی از میراث فرهنگی بشر و جاذب گردشگران بسیاری در سراسر دنیاست. مفاهیم کلیدی میراث در مکان های ادبی قابلیت استفاده دارد و مطالعات میدانی زمینه ای مناسب تر برای فهم ارتباط بین این دو ایجاد می نماید. گردشگری ادبی با تحقق هم افزایی فرهنگی – ادبی، علاوه بر شکل گیری یک فعالیت اقتصادی جدید، می تواند با ساخت هویتی یکدست و نیرومند، به پایداری هویت ملی، امنیت ملی و پایداری سیاسی – فرهنگی بینجامد. پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این سوال است که پتانسیل های گردشگری ادبی کاشان کدامند و اساساً عوامل موثر بر توسعه گردشگری ادبی در شهر کاشان چیست؟ بدین منظور با رویکردی توصیفی – تحلیلی و نظرسنجی از کارشناسان گردشگری آشنا به ادبیات به مطالعه و شناسایی عوامل اثر گذار بر توسعه گردشگری ادبی در شهر کاشان پرداخته است. شهر کاشان با برخورداری از شعرای معروفی چون سهراب سپهری و سپیده کاشانی با وجود موانعی نظیرعدم مستند سازی جاذبه های گردشگری ادبی کاشان، عدم بهره برداری کافی از فرصت های ادبی، تاریخی و فرهنگی منطقه کاشان، توجه ناکافی به ایجاد و طراحی تورهای گردشگری ادبی کارآمد، مؤثر، کوتاه مدت و با قیمت مناسب، عدم توجه مناسب به تنوع بخشی و توسعه ی برنامه های تبلیغاتی در داخل و خارج از کشور، عدم توجه مناسب به تقویت زمینه های گردشگری الکترونیک در امر گردشگری ادبی و ... نتوانسته از این فرصت بدیع فرهنگی و اقتصادی بهره لازم را ببرد.