| نویسندگان | محمد سبحانی نیا |
|---|---|
| نشریه | کاشان شناسی |
| شماره صفحات | ۲۴۹ |
| صفحه پايان | 267 |
| شماره مجلد | ۳۲ |
| نوع مقاله | Full Paper |
| تاریخ انتشار | 1403/6/1 |
| رتبه نشریه | ISI |
| نوع نشریه | چاپی |
| کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
نهج البلاغه یکی از زیباترین متون دینی در معارف الهی شامل گفتار و پارهگفتارهای علی(ع) است که در قالب بهترین الفاظ و بهصورتی هنرمندانه بیان شده و توجه بسیاری از ادیبان و نویسندگان را به خود جلب نموده و در شعر شاعران فارسیزبان بازتاب داشته است. هرچند از فیض بیشتر بهعنوان یک مفسر، محدث و عارف یاد شده است، او یکی از شاعران عالم بزرگ شیعی در قرن یازدهم نیز به شمار میرود. ایشان اشعار فراوانی با محوریت توحیدی از خود به جا گذاشته است که پرداختن به آنها ما را در شناخت بُعد عرفانی فیض، یاری خواهد رساند. پژوهش حاضر در نظر دارد با روش توصیفیتحلیلی مبتنیبر مطالعات کتابخانهای، با واکاوی دیوان شعر فیض کاشانی، الهامپذیریِ فیض از امیر عارفان در معارف توحیدی و شیوۀ تأثیرپذیری را به تصویر کشد. نتایج تحقیق نشانگر آن است که بیشترین سطح تأثیرپذیری فیض از معارف توحیدی نهج البلاغه ناظر به معرفی سلبی پروردگار است.
متن کامل مقاله
لینک دانلود فایل