رابطه بین استفاده از شبکه‌های اجتماعی با مهارتهای ارتباطی دانش‌آموزان

Abstract

اینترنت به عنوان رسانه‌ای جدید و یکی از مهمترین فناوری‌های ارتباطی از محدودیت‌های الگوهای سنتی رسانه و ارتباطات فرارفته و زمینه‌ای نوین در این عرصه گشوده است. شبکه‌های اجتماعی مجازی از زمان پیدایش تاکنون به واسطه ایجاد امکان برقراری ارتباط سریع و دسترسی به حجم زیادی از اطلاعات و انتشار گسترده آن، کاربردهای فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی بسیاری را رقم زده و توجه میلیون‌ها کاربر را از سراسر دنیا به خود جلب کرده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه‌ بین استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی با مهارت‌های ارتباطی دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم ناحیه 1 کرج (15749 نفر) در سال تحصیلی 1401 بودند که از این تعداد طبق فرمول کوکران و با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 3۷۵ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های سنجش مهارت‌های ارتباطی جرابک (۲۰۰۴) و شبکه‌های اجتماعی مجردی (۱۳۹۳) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها به روش رگرسیون چند متغییری و ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت. نتایج نشان داد ضریب رگرسیون میزان استفاده (001/0p<) و نوع استفاده (0۴۵/0p=) از شبکه‌های اجتماعی و نیز میزان اعتماد به کاربران (۰۰۳/۰=p) با مهارت‌های ارتباطی از لحاظ آماری معنی‌دار می‌باشد. با توجه به نتایج پژوهش می‌توان اینگونه بیان کرد که شبکه‌های اجتماعی مجازی به عنوان شاه راه ارتباطی نوجوانان با جهان فراتر از مرزهای ملی، می‌تواند بر مهارتهای ارتباطی افراد به ویژه دانش‌آموزان تأثیر بگذارد.