پیش بینی خودکارآمدی براساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و حمایت اجتماعی ادراک شده در بیماران مبتلا به سرطان پستان

Abstract

بیماری سرطان یکی از مهم‌ترین عوامل مرگ و میر در جهان است. هدف مطالعه حاضر، پیش بینی خودکارآمدی براساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و حمایت اجتماعی ادراک شده در بیماران مبتلا به سرطان پستان بود. پژوهش حاضر، توصیفی- همبستگی بود. جامعۀ آماری کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان با پرونده فعال در بخش انکولوژی بیمارستان امام خمینی (ره) و امام حسین (ع) تهران در سال 1402 بودند. حجم نمونه با روش نمونه گیری در دسترس 250 نفر انتخاب شد. ابزار گردآوری داده های پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی و همکاران، مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران و مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (1982) بود. نتایج پژوهش نشان داد که تنظیم شناختی هیجان و حمایت اجتماعی ادراک شده پیش بین های معناداری برای خودکارآمدی در زنان مبتلا به سرطان پستان هستند. این مطالعه ضرورت انجام مداخلات موثر با هدف افزایش خودکارآمدی از طریق مهارت¬های تنظیم شناختی هیجان و ارتقای حمایت اجتماعی را برای زنان مبتلا به سرطان پستان نشان داد.