پیش‌بینی اعتیاد به اینترنت نوجوانان بر اساس سبک‌های فرزندپروری با میانجی‌گری سبک‌های دلبستگی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی اعتیاد به اینترنت نوجوانان بر اساس سبک‌های فرزندپروری با میانجی‌گری سبک‌های دلبستگی انجام گرفت. روش پژوهش نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل دانش‌آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان کاشان در سال تحصیلی 1400-1399 به تعداد 6470 نفر بود که بر اساس جدول مورگان نمونه‌ای به تعداد 398 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و با پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ (1998) (IAT)، سبک‌های تربیتی فرزندپروری شیفر نقاشیان (1358) (PSQ) و پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسال هازن و شیور (1987) (AASQ) مورد ارزیابی قرار گرفتند.ارزیابی مدل پیش‌فرض پیشنهادی با استفاده از مدل¬سازی معادلات ساختاری انجام گرفت. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل مسیر استفاده شد.نتایج نشان داد که سبک فرزندپروری محبت به‌طور معکوس(01/0>p) و با میانجیگری سبک‌های دلبستگی ناایمن اضطرابی و اجتنابی (05/0>p) با اعتیاد به اینترنت نوجوانان رابطه معنادار دارد. از طرفی،اثر مستقیم سبک فرزندپروری کنترل و با میانجیگری سبک های ناایمن دلبستگی بر اعتیاد به اینترنت نوجوانان معنادار نبود (05/0