نقش میانجی تاب آوری و خودکارآمدی در رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده با پریشانی روانشناختی در بیماران مبتلا به سرطان پستان

Authorsمحمد رضا تمنائی فر,زهرا سلیمانیان
Journalمجله علوم پزشکی فیض
Page number۷۶
Volume number۲۸
IFثبت نشده
Paper TypeFull Paper
Published At۱۴۰۳/۰۱/۲۵
Journal GradeScientific - research
Journal TypeElectronic
Journal CountryIran, Islamic Republic Of
Journal IndexISC

Abstract

چکیده سابقه و هدف: سرطان پستان شایع ترین و تاثیرگذارترین سرطان در زنان است که می تواند موجب مشکلات هیجانی شود. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی تاب آوری و خودکارآمدی در رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده با پریشانی روانشناختی در بیماران مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقطعی بود. جامعه آماری، تمامی زنان مبتلا به سرطان پستان در بخش انکولوژی بیمارستان امام خمینی و امام حسین شهر تهران در سال 1402 بودند. 250 بیمار با روش نمونه گیری دردسترس وارد مطالعه شدند. جهت گردآوری داده ها از مقیاسهای افسردگی، اضطراب و استرس(DASS) لویبوند(1995)، تاب¬آوری(RISC) کانر و دیویدسون¬(2003) ، خودکارآمدی عمومی(GSES) شرر و همکاران (1982) و حمایت اجتماعی ادراک شده(MSPSS)زیمت و همکاران(1988) استفاده شد. نتایج: یافته¬های پژوهش نشان داد که حمایت اجتماعی ادراک شده بر تاب¬آوری(34/0=β و 001/0=p) و خودکارآمدی(19/0=β و 019/0=p) اثر مستقیم و معنادار دارد اما مسیر مستقیم حمایت اجتماعی ادراک شده بر پریشانی روانشناختی معنادار نیست. همچنین، تاب¬آوری(46/0- =β و 001/0=p) و خودکارآمدی(33/0- =β و 001/0=p) بر پریشانی روانشناختی اثر مستقیم و معنادار دارند و در رابطه بین حمایت اجتماعی با پریشانی روانشناختی نقش میانجی ایفا می کنند. مدل نهایی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار ااست (93/0= ,CFI 82/1=,CMIN/DF 064/0= ,RAMSEA 05/0= P< (و 34 درصد پریشانی روانشناختی را ‏تبیین می کند. نتیجه گیری: می¬توان نتیجه¬گرفت که با توجه به نقش میانجی تاب¬آوری و خودکارآمدی، می¬توان با استفاده از مداخله های آموزشی - درمانی مبتنی بر ارتقای خودکارآمدی و تاب آوری میزان پریشانی روانشناختی زنان مبتلا به سرطان پستان را کاهش داد.

tags: پریشانی روانشناختی، تاب آوری، خودکارآمدی، حمایت اجتماعی ادراک شده، سرطان پستان