نقش میانجی تاب¬آوری و خودکارآمدی در رابطه بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان با پریشانی روان شناختی درزنان مبتلا به سرطان پستان

Abstract

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی تاب¬آوری و خودکارآمدی در رابطه بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان با پریشانی روان شناختی در زنان مبتلا به سرطان پستان بود. مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان با پرونده فعال در بخش انکولوژی بیمارستان امام خمینی (ره) و امام حسین (ع) شهر تهران در سال 1402 بودند. روش نمونه¬گیری در دسترس و حجم نمونه 250 نفر بود. ابزار گردآوری داده¬¬های پژوهش شامل مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس لوی¬باند و لوی¬باند، پرسشنامه تنظیم¬ شناختی هیجان گرانفسکی و همکاران، مقیاس تاب¬آوری کانر و دیویدسون¬ ومقیاس خودکارآمدی عمومی شرروهمکاران بود. داده¬ها با استفاده از ماتریس همبستگی و مدل¬یابی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته¬ها نشان داد که راهبردهای تنظیم شناختی هیجان به¬طور مستقیم با پریشانی روان شناختی رابطه¬ی معنادار دارد. همین¬طور راهبردهای تنظیم شناختی هیجان به¬طور غیرمستقیم و از طریق سهم میانجی تاب¬آوری و خودکارآمدی با پریشانی روان شناختی رابطه‌ی معنادار دارد. به نظر می¬رسد که تنظیم شناختی هیجان به طورمستقیم و غیرمستقیم با میانجیگری نقش تاب¬آوری و خودکارآمدی، پریشانی روان شناختی را پیش¬بینی می¬کند. این مطالعه ضرورت افزایش مهارت¬های تنظیم هیجان، تاب¬آوری و خودکارآمدی را برای زنان مبتلا به سرطان پستان نشان داد.