رابطه فرزندپروری ذهن¬آگاهانه با مشکلات درونی¬سازی و برونی¬سازی نوجوانان : نقش میانجی سازگاری و خودافشایی

Abstract

فرزندپروری ذهن¬آگاهانه یک رویکرد جدید برای فرزندپروری بر اساس اصول ذهن¬آگاهی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط فرزندپروری ذهن¬آگاهانه با مشکلات درونی¬سازی و برونی¬سازی نوجوانان و نقش میانجی سازگاری و خودافشایی انجام گرفته¬است. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش¬آموزان مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه دوم در سال تحصیلی 1401-1402 شهر شهرضا (3644 نفر) به همراه والدین آنان بود. 400 دانش آموز با روش نمونه¬گیری خوشه¬ای چندمرحله¬ای انتخاب شدند. از پرسشنامه فرزندپروری ذهن¬آگاهانه (MIPQ)، پرسشنامه فرم خودسنجی نوجوانان (YSR)، پرسشنامه سازگاری دانش-آموزان دبیرستانی (AISS) و پرسشنامه خودافشایی چلون (SDSS) برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. مدل پیشنهادی درخصوص روابط بین متغیرهای این پژوهش با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد سازگاری رابطه بین فرزندپروری ذهن آگاهانه و مشکلات درون سازی شده (229/۰-β=) و رابطه بین فرزندپروری ذهن آگاهانه و مشکلات برون سازی شده (158/۰-β=) را میانجی می کند. همچنین خود افشایی رابطه بین فرزندپروری ذهن آگاهانه و مشکلات برون سازی شده (022/۰-β=) را میانجی می کند اما رابطه بین فرزندپروری ذهن آگاهانه و مشکلات درون سازی شده را میانجی نمی کند. علاوه بر این، والدگری ذهن آگاهانه، خودافشایی و سازگاری 4/51 درصد از واریانس مشکلات درون سازی شده و 42 درصد از واریانس مشکلات برون سازی شده را تبیین می کنند. یافته¬های پژوهش حاضر نشان داد که فرزندپروری ذهن¬آگاهانه به¬طور مستقیم و از طریق سازگاری و خودافشایی بر مشکلات درونی¬سازی و برونی¬سازی نوجوانان تاثیر دارد، لذا دارای تلویحات کاربردی برای پیشگیری و مداخله های بالینی است.