بررسی رابطه بین اعتیاد به شبکه¬های اجتماعی و نگرانی از تصویر بدنی با نقش میانجی شرم از تصویر بدن و شفقت¬ به خود

Abstract

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اعتیاد به شبکه¬های اجتماعی و نگرانی از تصویر بدنی با نقش میانجی شرم از تصویر بدن و شفقت¬ به خود بود. مطالعه حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشجویان دانشگاه¬های کاشان در سال تحصیلی 1403-1402 بودند. حجم نمونه بر اساس مدل کلاین(2023) و با روش نمونه‏گیری در دسترس 320 نفر انتخاب شد. ابزار گردآوری داده‏های پژوهش شامل پرسشنامه اعتیاد شبکه‏های اجتماعی(SNAS) گریفیث(2005)، سیاهه نگرانی از تصویر بدنی(BICI) لیتلتون و همکاران(2005)، مقیاس شفقت خود(SCS) نف(2003) و پرسش‌نامه شرم از تصویر بدن(BISS) دوارت و همکاران(2014) بود. تحلیل داده‏ها با ضریب همبستگی پیرسون و مدل¬یابی معادلات ساختاری انجام شد. نرم افزار تحلیل داده¬ها AMOS نسخه 28 بود. یافته¬های پژوهش نشان داد که اعتیاد به شبکه¬های اجتماعی(33/0=β و 05/0=sig) بر نگرانی از تصویر بدنی اثر مستقیم و معنادار دارد. در نهایت شرم از تصویر بدنی درونی(32/0=β و 006/0=sig)، شرم از تصویر بدن برونی(72/0=β و 05/0>p) و شفقت به خود(31/0- =β و 05/0>p) دارای اثر مستقیم و معنادار بودند و توانستند در رابطه بین اعتیاد به شبکه¬های اجتماعی مجازی با نگرانی از تصویر بدنی نقش میانجی معنادار ایفا کنند. همچنین مدل نهایی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود (032/0=RMSEA و 05/0>p) و 97 درصد نگرانی از تصویر بدنی ‏تبیین می‏شود. می¬توان نتیجه¬گیری کرد که با توجه به نقش میانجی معنادار شرم از تصویر بدن و شفقت به خود، می¬توان با به کارگیری مداخلات موثر همانند آموزش مدیریت استفاده از فضای مجازی، آموزش مبتنی بر شففت خود با هدف کاهش شرم از تصویر بدنی از بروز نگرانی از تصویر بدنی در دانشجویان پیشگیری کرد.