مدل¬یابی نشانه¬های اختلال بدریخت انگاری بر اساس نگرانی از تصویر بدنی و ترس از ارزیابی منفی با نقش میانجی عزت‌نفس در زنان مبتلا به سرطان پستان

Abstract

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی مدل¬یابی نشانه¬های اختلال بدریخت انگاری بر اساس نگرانی از تصویر بدنی و ترس از ارزیابی منفی با نقش میانجی عزت‌نفس در زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش: روش این مطالعه توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش زنان مبتلا به سرطان پستان شهر تهران در پاییز سال 1403 بودند. بر اساس مدل کلاین (2023) و با روش نمونه‏گیری در دسترس تعداد 300 نفر زن مبتلا به سرطان پستان انتخاب شد. ابزار گردآوری داده¬¬های پژوهش شامل مقیاس اختلال بدریخت¬انگاری بدن (BDDS) هانلی و همکاران (2020)، سیاهه نگرانی از تصویر بدنی (BICI) لیتلتون و همکاران (2005)، مقیاس ترس از ارزیابی منفی (BFNE) لری (1983) و مقیاس عزت‌نفس (RSEs) روزنبرگ (1989) بود. داده‌ها با استفاده از همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته¬ها: یافته¬های پژوهش نشان داد که اثرات مستقیم معنادار است. همچنین نتایج نشان داد که عزت‌نفس در رابطه بین نگرانی از تصویر بدنی و ترس از ارزیابی منفی با نشانه‏های اختلال بدریخت انگاری نقش میانجی و معنادار دارد. همچنین مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود. نتیجه¬گیری: نتیجه پژوهش حاضر نشان می¬دهد که توجه به نگرانی از تصویر بدنی، ترس از ارزیابی منفی و عزت‌نفس توسط روانشناسان می¬تواند به تبیین نشانه¬های بدریخت¬انگاری بدن در مراجعه‌کنندگان مبتلا به سرطان پستان کمک نماید. بر این اساس یافته ‌های پژوهش حاضر می‌تواند برای روانشناسان سلامت در مداخله‌های روان‌شناختی جهت کاهش نشانه‌های بدریخت انگاری بدن دارای تلویحات کاربردی باشد.