تحلیلی فضایی بر تحولات جمعیتی با تأکید بر استان چهارمحال و بختیاری

چکیده مقاله

جمعیت مهمترین عنصر اساسی، تحلیلی و ممتایز کننده مکان ها و تشکیلات فضایی آنها استت، جمعیتت نقطه عطفی است که تمامی عناصر و پدیده هتای دیگتر از آن مترنرنتد و در وامتع متی تتوان گفتت جمعیتت شخصیت و هویت هر ناحیه، سرزمین و یا شهر است.جمعیت شناسی، دا نشی نو می باشد که عملکرد جهتانی دارد و از اندیشه های کهن ترنیر پذیرفتته استت. ایتن دانتش ریشته در تفکترات اجتمتاعی دارد و پیتدایش و شکل گیری این تفکرات علاوه بر جنبه های فردی به ظهور و شکل گیری جوامع انسانی بر می گردد. این دانش به مطالعه جمعیت های انسانی از دیدگاه کمی در زمینه های مختلف تعداد جمعیت، ساخت جمعیت، تغییتر و تحول جمعیت و ویژگی های کلی آن می پردازد. اطلاعاتی که ملتزم ایتن پتژوهش بتوده بته صتورت آمتاری، اسنادی، توصیفی و تحلیلی از منابع کتابخانه ای تهبه شده است.هدف این پتژوهش پترده گشتایی، توصتیف و تحلیل ویژگی های جغرافیایی و روند تغییرات پدیده های دموگرافیکی استان چهارمحال و بختیاری است.نتایج این پژوهش نشان می دهدکه ساختار جمعیت در استان چهارمحتال و بختیتاری بتا کتاهش نستبی جمعیتت زیر 22 سال آن در دهه گذشته و افزایش جمعیت بزرگسال روبرو می باشد در حالی که رشد جمعیتت استتان 3 در / 1 بوده است. مراکز شهری آن با مهاجرپذیری همراه بوده و نرخ رشد آن به 33 / در 22 سال گذشته 65 سال 56 رسیده است. همچنین مناطق روستایی با محرومیت و مهاجرفرستی زیاد روبرو بوده است.