توانسنجی منطقهای برای برنامهریزی توسعهای(نمونه موردی سکونتگاههای شهری استان چهارمحال و بختیاری(

چکیده مقاله

هدف این پژوهش پرده گشایی و توصیف پیشرفت های کنونی شهرهای استان چهارمحال و بختیاری از لحاا توانایی های منطقه ای و برنامه ریزی های توسعه ای می باشد اطلاعاتی که ملزم این پژوهش بوده باه صاورآ امااری، اسنادی، توصیفی تحلیلی از منابع کتابخانه ای استفاده شده و برای تجزیه و تحلیل بهتر از نرم افزارهاای - SPSS و سیستم اطلاعاآ جغرافیای (Gis) مانند Arcview و ArcGis کمک گرفته شاده همنناین بخاش عماده ای از اطلاعاآ مورد نظر از طریق مطالعاآ میدانی اداراآ مربوطه به دست امده است.یافته های تحقیق نشان می دهد کاه در تحلیل سکونتگاه های شهری استان چهارمحال و بختیااری از لحاا برراورداری از تاوان هاای منطقاه ای بسایار شاهرهای باروجن، فررشاهر، فارساان، » توسعه یافته « ، متفاوآ می باشد. در نتیجه شهر شهرکرد در رتبه اول توسعه و شهرهای کیان، سورشجان، طاقانک، شلمزار، گهرو، اردل، ناغاان، » میان توسعه « ، لردگان، هفشجان در رتبه ی دوم جونفان، باباحیدر، چلگرد، سودجان، نافچ، بن، سامان، سفیددشت، فرادنبه، گندمان، بلداجی، الاونی، ماال رلیفاه در می باشند.