| Authors | علیرضا کاوه نوش ابادی,عباس اقبالی,فاطمه لطفی مفردنیاسری |
|---|
| Journal | پژوهشهای نقد ادبی و سبکشناسی |
|---|
| Page number | ۱۵۷ |
|---|
| Volume number | ۳ |
|---|
| Paper Type | Full Paper |
|---|
| Published At | 1395/03/22 |
|---|
| Journal Grade | Scientific - research |
|---|
| Journal Type | Typographic |
|---|
| Journal Country | Iran, Islamic Republic Of |
|---|
Abstract
قرآن کریم، کتاب هدایتبخش آسمانی، زیباییها و لطایف بسیاری را در خود
گنجانده است تا آنجا که میتوان گفت به دلیل داشتن ویژگیهای بیبدیل، یک
کتاب فوق بشری و فرا زمانی است. این کتاب، آکنده از ظرافتهای ادبی و
جنبههای زبانی و سبکی است. جستار حاضر نیز، از رهگذر سبکشناسی با
سطوح مختلف فکری، زبانی و ادبی و با روش توصیفی- تحلیلی، به واکاوی و
تحلیل سبک سورهی مبارکة مرسلات که یکی از سور مکی به شمار میرود
پرداخته است. از مهمترین یافتههای پژوهش پیشروی، میتوان به نوع فواصل و
تکرارها در سطح آوایی، نوع جملهها و فعلها با توجه به محور همنشینی در
در « فلش فوروارد » و « تضاد » ،« تشبیه » ،« تناسب » سطح نحوی و آرایههایی نظیر
سطح ادبی اشاره نمود. به بیانی دیگر، تناسب میان الفاظ و معانی، مفاهیم و
بافتهای بیانی و تعبیری در این سوره حاکی از آن است که سبک حاکم بر آن در
سطوح مختلف، با روح کلی قرآن یعنی دعوت بهت دب رّ و هدایت از درون هماهنگ
است و در نهایت نشانهای از اعجاز بیانی (تعبیری) این سوره میباشد
