تبیین نقش ضرب المثل ها به منزلة نماد تعامل فرهنگی ایران و عرب

Abstract

روابط ایرانیان با عرب ها، که به دورانی دور یعنی عهد هخامنشی بازم ی گردد، ب ه دلیل هم جواری و بعد از ظهور اسلام و استقبال ایرانیان از آیین اسلام به اوج خود رسید و به تعامل بیش تر دو ملت انجامید . این روابط در زبان ، فرهنگ ، و رهاوردهای ادبی تأثیر گذاشت. نشانه های این تأثیر در یکی از نمادهای فرهنگی دو ملت یعنی ضرب المثل ها و کنایات رایج فرهنگ ایرانی و عربی تبلور یافته است . مقایسة ضرب المثل ها تبادلات فرهنگی و سطح تأثیرپذیری ها را نشان می دهد. در این مقاله با نگاهی به مبادلات زبانی دو ملت و جایگاه ضرب المثل ها در فرهنگ ایرانی و عربی، با روش استقرایی استنتاجی، به سراغ برخی مشترکات ضرب المثل های ایرانی و عربی می رویم و نقش آن ها را در شناخت قرابت این تمدن ها بررسی می کنیم. در این واکاوی درخواهیم یافت که برخی از ضرب المثل های عربی وام گرفته از زبان فارسی و برخی از ضرب المثل های فارسی نیز برگردانده از زبان عربی است . هم چنین بسیاری از ضرب المثل های هر دو زبان از یک سرچشمه است و این از تجارب همانند دو ملت حکایت می کند و بر مشترکات، روابط فرهنگی، و تعامل دو ملت دلالت دارد.